Dit verhaal gaat over mestkuikens; bij velen bekend als ‘plofkippen’, maar zij zijn eigenlijk nog kuikens – die zo snel moeten groeien dat ze al op kippen lijken. Ze hebben door hun te snel behaalde te grote gewicht chronische pijn in hun doorgezakte poten, rachitis, en moeten met gebogen rug of reuma leven omdat ze zo snel mogelijk vetgemest worden.

Eén van de duizenden enorme kuikens in de benauwde mestschuur strompelt naar een voederbak om wat hapjes te nemen en daarna om te vallen: haar benen kunnen haar gewicht niet langer dragen, hulpeloos op de grond zittend terwijl andere hennetjes over haar heen ook naar de voederbak lopen. Na een paar minuten lukt het haar op te staan om nog wat voer te nemen, maar dan toch weer om te vallen.

De schuur is stoffig, en de stof bedekt alles opnieuw na iedere beweging. Uren later heb je nog last van je longen, ook als je maar een uurtje in de schuur bent geweest. Denk ’s aan dat ene kuiken, dat op die vloer overdag èn ‘s nachts – dagen achtereen – al die stof inademt en niet bij het water kan …

Als je ogen aan het stof gewend zijn zie je de kippen liggen die niet op of weg kunnen komen: deze verdwijnen uiteindelijk in kadavertonnen. De meeste kippen blijven met hun pijn zitten, en proberen soms bij water of voedsel te komen. Soms ligt een kip te krijsen van de pijn als een ander op haar gaat staan en ze die ander niet van haar af kan krijgen door de misvormde pootjes. Ze moet dan blijven gillen tot de ander eindelijk van haar afstapt.

Er zijn er bij wie de poten in een abnormale stand staan, vies, en de veren alle kanten op. Draaiend met hun hoofd zoeken ze een uitweg.

Een kippen-mestschuur bevat zoveel lamme, uitgedroogde kippen, vol stress doordat andere kippen over ze heen lopen. Dieren met kneuzingen, wonden en gezwollen pootjes, sommige met grote knoestige knobbels op hun gewrichten. De grootste stakkers hebben misvormde vleugels omdat ze zich daarmee voortbewegen. Het vakjargon hiervoor is ‘slijters.’ Zolang de kippen het slachthuis halen kan het de vleesindustrie niet schelen als de pootjes eraf rotten. De sector vindt dit een ‘lage prijs’ voor de totale winst.

In de loop der jaren is het mestkuiken zo gefokt dat ze in no-time uitgroeien tot het formaat van een volwassen kip.

Wist je dat ..

> De te zware mestkuikens blaren op de borst, pootzweren en ontstoken gewrichten hebben?

> De hennen die niet meer bij water en voedsel kunnen komen verzwakken en uitdrogen – met grote kans om vertrapt te worden door de andere kuikens?

> Uiteindelijk hun lichaam te zwaar voor de pootjes wordt, en veel sterven aan een hartaanval, waarna hun lichamen in een hoek liggen weg te rotten?

Meer informatie

Meer informatie over kippen in de vleesindustrie:

Een DIER Een VRIEND

Red een Legkip

Ongehoord

Ongecensureerde waarheid op video